Είτε είναι εσωτερική η πισίνα μας, είτε εξωτερική, είτε την χρησιμοποιούμε είτε όχι, το νερό της πισίνας μας αλλάζει συνεχώς από εξωτερικές προσθήκες, από προσθήκες κατά τη χρήση, από ανάπτυξη μικροοργανισμών αλλά και από την προσθήκη χημικών για τη συντήρησή του.

Το νερό που προσθέτουμε για να συμπληρώσουμε αυτό που εξατμίζεται ή χάνεται ή καταναλώνεται κατά την πλύση των φίλτρων, ο αέρας, η βροχή, οι χρήστες με την είσοδό τους στην πισίνα μεταφέρουν νέα υλικά που διαλύονται ή παραμένουν αδιάλυτα στο νερό.

Οι κολυμβητές, πέρα από τις ουσίες που μεταφέρουν κατά την είσοδο, επιβαρύνουν το νερό της πισίνας με ιδρώτα και ούρα που περιέχουν μεταξύ άλλων αμινοξέα, κρεατίνη, αμωνία, ουρίνη. Όσο μεγαλύτερη είναι η χρήση της πισίνας, τόσο μεγαλύτερη είναι και η επιβάρυνσή της.

Οι οργανικές αυτές ενώσεις αποτελούν και την τροφή για την ανάπτυξη των μικροοργανισμών.

Οι συνθήκες στο νερό της πισίνας ευνοούν την ανάπτυξη μικροοργανισμών, πολλοί από τους οποίους είναι παθογόνοι, όπως κολοβακτηρίδια, ψευδομονάδα, λεγεωνέλα, κρυπτοσπορίδια, αμοιβάδες. Οι οργανισμοί αυτοί δημιουργούν αποικίες πάνω στις επιφάνειες της πισίνας (τοιχώματα, σωληνώσεις, υλικά φίλτρανσης).

Η αύξηση της θερμοκρασίας την πυροδοτεί και οι οργανικές ενώσεις τροφοδοτούν τον βακτηριακό πολλαπλασιασμό με ρυθμούς εκατομμύρια φορές ανά ημέρα.

Η προσθήκη χημικών που γίνεται για την καταπολέμηση της ανάπτυξης των μικροοργανισμών, αφήνουν κατάλοιπα που συσσωρεύονται στο νερό. Η αλόγιστη χρήση μπορεί να οδηγήσει στην παραγωγή τοξικών ενώσεων, που πολλές φορές αντιλαμβανόμαστε σαν ερεθισμό, χαρακτηριστική οσμή κλπ.

Το υγιεινό και διαυγές νερό στην πισίνα απαιτεί εγκατάσταση που να μπορεί να αντιμετωπίζει με επιτυχία τη συνεχή ρύπανση και τη μικροβιακή ανάπτυξη, χωρίς τη δημιουργία τοξικών ουσιών .  

Η παραδοσιακή επεξεργασία νερού προσπαθεί να αντιμετωπίσει τη βακτηριακή ανάπτυξη με υψηλές δόσεις χλωρίου, UV ή όζοντος. Όμως η ανάπτυξη βακτηρίων και άλλων παθογόνων μικροοργανισμών είναι βιολογικό πρόβλημα και επομένως χρειάζεται βιολογική λύση. 

Οι προτάσεις μας υλοποιούν βιολογική προσέγγιση της επεξεργασίας του νερού της πισίνας που οδηγεί στη μείωση της χρήσης των χημικών και του κόστους λειτουργίας.

Σημαντικά στοιχεία στο σχεδιασμό αυτό αναδεικνύονται: 

• η αποφυγή νεκρών περιοχών με τον κατάλληλο σχεδιασμό των υδραυλικών δικτύων. 
• η συνεχής κίνηση του νερού, ώστε να φιλτράρεται και να οξυγονώνεται. Η ακινησία οδηγεί σε φαινόμενα σήψης. Ο καθένας μας το γνωρίζει και δεν θα επέλεγε στάσιμα νερά, αλλά τρεχούμενα να κολυμπήσει.

Επιδίωξη της φίλτρανσης είναι η κατακράτηση και απομάκρυνση όσο το δυνατόν περισσότερων οργανικών και ανόργανων ουσίων που καταλήγουν στο νερό της πισίνας. Λιγότερες οργανικές ουσίες σημαίνει λιγότερη τροφή για τα μικρόβια και μικρότερες οι ανάγκες οξείδωσης και χρήσης χημικών ουσιών. 

Η φίλτρανση αποτελεί τη βάση του σχεδιασμού για βιολογική επεξεργασία του νερού της πισίνας και η ποιότητά της θα πρέπει να είναι όσο πιο καλή γίνεται. Αποτελεί μία ολόκληρη διαδικασία, η επιτυχία της οποίας εξαρτάται από την επιλογή του φίλτρου (μέγεθος, εσωτερική κατασκευή), του υλικού διήθησης, της αντλίας, της παροχής νερού, των χημικών μέσων κροκίδωσης, του προγράμματος λειτουργίας.

Το νερό της πισίνας θέλουμε να έχει αποστειρωτική ικανότητα, ώστε να αντιμετωπίζει άμεσα οποιαδήποτε εστία μόλυνσης. Το ρόλο αυτό παίζουν οι χημικές ενώσεις που μεταφέρονται με το νερό της πισίνας σε κάθε σημείο. 

Οι χημικές ενώσεις είτε είναι έτοιμες σε στερεά ή υγρή μορφή, είτε παράγονται επιτόπου (παραγωγή χλωρίου με ηλεκτρόλυση, παραγωγή όζοντος κλπ). Η δοσολογία τους πρέπει να γίνεται με ακριβή δοσομέτρηση και συνεχή έλεγχο. 

Η επιλογή των χημικών θα πρέπει να γίνεται στοχευμένα από εξειδικευμένο προσωπικό.

Με τη χρήση συσκευών υπεριώδους ακτινοβολίας το νερό αποστειρώνεται χωρίς την προσθήκη χημικών ουσιών. Δίνεται έτσι η δυνατότητα για δραστικό περιορισμό της χρήσης του χλωρίου. Διασπώνται επίσης, οι χλωραμίνες, το οποίο είναι πολύ αναγκαίο στις εσωτερικές πισίνες.

Το βέλτιστο αποτέλεσμα λειτουργίας που απαιτεί η διατήρηση του υγιεινού νερού και του περιβάλλοντος στην πισίνα μπορεί να εξασφαλισθεί μόνο με τον έλεγχο παντού και συνεχώς. 

Έλεγχος στη ροή του νερού φίλτρανσης και πλυσίματος του φίλτρου, στη δοσομέτρηση των χημικών, στη θερμοκρασία και το βάθος του νερού, στη θερμοκρασία και υγρασία του αέρα, στην καλή λειτουργία του μηχανολογικού εξοπλισμού, στην καλή λειτουργία της ηλεκτρικής εγκατάστασης.